Çocuğunuz Size Baktığında Ne Düşünüyor?

Çocuğunuz size baktığında aklından neler geçtiğini hiç merak ettiniz mi?
Bazen yüz ifadelerinin ardında yatan gerçek ihtiyaçlar sizi şaşırtabilir. Çok fazla ifade olsa da, bugün üç önemli yüz ifadesine değineceğiz.

---

1. Gözlerini indirme, tam göz teması kurmama, dudakların aşağıya dönmesi, yavaşça yaklaşma, tereddüt etme

Çocuğunuz güvensiz hissediyor olabilir, size bir şey anlatmak istiyor ama nasıl karşılanacağını bilmiyordur. Çocuklar her zaman anne babalarının sevgisini ve kabulünü ister. Kontrolü kaybettikleri için kendilerine kızsalar bile, en büyük korkuları sizi hayal kırıklığına uğratmaktır.

Ne yaparlarsa yapsınlar, aslında hep sevildiğini bilmek isterler. Siz fark etmediğinizi sansanız da, göz ucuyla yüzünüzü inceler, ses tonunuzu dinler, ruh halinizi çözmeye çalışırlar. Buradaki sorun şudur: Gelişmekte olan bir çocuk, sizi çoğunlukla kendi algısına göre görür, durumun gerçeğini değil. Siz onların dinlemesi gerektiğini düşünürsünüz, ama aslında onlar bakıyordur; hem de her ayrıntıya. Yüzünüzdeki ve bedeninizdeki ifadeleri kendi mantıklarına göre yorumlarlar. Bu da çoğu zaman güç mücadelelerinin temelini oluşturur.

---

2. Sert bakışlar, öfkeli tavır, yüzün asık olması, bedenin gerginleşmesi, kavgaya hazır bir duruş, sert ses tonu ve öfkeli sözler

İnanması zor olabilir ama öfkeli görünen çocuk hâlâ güvensiz hissediyordur. Savunmaya çekilmiş, kırılganlığını korumak için “saldırarak” kendini korumaya çalışıyordur. Kavga eden çocuk aslında incinmiş ve korkmuş bir çocuktur.

Çocuğunuz sizin yüz ifadenizi ya da ses tonunuzu “kızgın” olarak algıladığında, sempatik sinir sistemi aşırı uyarılır, amigdala devreye girer ve mantıklı düşünme ortadan kaybolur. Bu yüzden öfkeli tepkilerin altında da güven ve bağlanma ihtiyacı vardır.

---

3. İfadesiz yüz, düşük ses tonu, hafifçe öne eğilmiş ya da fazla dik omuzlar – umursamıyormuş gibi görünme

Aslında umursuyorlar. Hatta yoğun bir şekilde. Ama hislerini belli etmek onları kırılgan hissettirebilir. Çocuklar kim olduklarını, bu dünyada nereye ait olduklarını anlamaya çalışırken çok güçlü duygular yaşarlar. Bu duygular bazen onları güvensiz hissettirir.

Çocuklar duygularıyla baş etmeyi ebeveynlerinden öğrenirler. Siz öfkelendiğinizde, onlar da öfkelenmeyi öğrenir. Siz sakin kaldığınızda, sakinliği öğrenirler. Siz bir şeye vurduğunuzda ya da ağladığınızda, bundan kendilerine ders çıkarırlar. Araştırmalar, hepimizin ebeveyn olma biçimini aslında hayatımızın ilk 9 ayında şekillendirmeye başladığımızı gösteriyor.

---

Peki Ne Yapmalı?

• Çocuğunuza farklı durumlarda nasıl yanıt verdiğinizi düşünün. Onlar size baktığında ne görsün istiyorsunuz?
• Kendi çocukluk deneyimlerinizi ve ebeveynlerinizle ilgili anılarınızı hatırlayın.
• Kendi davranışlarınıza bakın: Çocuğunuz sizi model alıyor. Onların takip etmesini istediğiniz davranış bu mu?
• Çocuğunuzun tepkilerini “mutlak gerçek” olarak almayın. Çoğu zaman kendi algılarına dayanır. Bu, onlar için gerçektir ama her zaman duruma uygun değildir. Yine de duyguları saygıyla karşılanmalıdır.
• Her durumda “duygusal güvenliği” önceleyin. Bağlantı, düzeltmeden önce gelir.
• Çocuğunuzun duygularında onunla buluşun, önce regülasyon sağlayın, sonra konuyu konuşun.
• Onların problemlerini siz çözmeyin. Çerçeve çizin, düşünmelerine yardım edin ama çözümü onların bulmasına izin verin. Böylece başarılarını sahiplenebilir ve özgüven inşa edebilirler.

---

Eğer ebeveyn olarak bazen yalnız hissediyorsanız ve çocuğunuzun davranışlarını anlamakta zorlanıyorsanız, profesyonel destek almak faydalı olabilir.
Ben, Antalya’da çocuk psikolojik danışman ve DIR Floortime terapisti olarak, ailelere ve çocuklara gelişimsel süreçlerde eşlik ediyorum.

📞 0532 165 6078